Wrześniowe, tłumne Skrzyczne – 1257 m n.p.m.

Wrześniowy weekend. Moje ulubione Beskidy. Szczyrk. Piękna pogoda. Czegóż chcieć więcej?

Pomysł zrodził się w niedzielny poranek i od razu rozpoczęła się jego realizacja. Plan był taki, aby szlakiem zielonym z centrum Szczyrku wejść na Skrzyczne. Ciężko było znaleźć początek trasy, gdyż zaparkowaliśmy samochód wzdłuż drogi, tuż przy kościele. Przeszliśmy kawałek wracając w stronę centrum i od naszej strony nie zauważyliśmy żadnego oznaczenia szlaku. Nowym deptakiem spacerowaliśmy wzdłuż Żylicy aż do skoczni. Musieliśmy jednak zawrócić do głównego skrzyżowania w Szczyrku, skąd szlak miał mieć swój początek. Owszem, od strony skoczni, na słupie było zielone oznaczenie kierujące nas w lewo w górę. Po półgodzinnej wędrówce ostro pod górę, zdyszani oniemieliśmy widząc te widoki.

Trasa jest bardzo urozmaicona i dobrze oznaczona. Zielony szlak łączy się w pewnym momencie z czerwonym, a później przechodzimy na zielono-niebieski. Są ostre podejścia, dlatego wiele rodzin decyduje się na wjazd kolejką linową na szczyt i ewentualne zejście szlakiem. Jest to dobra alternatywa w razie zmęczenia dzieci. Po około 2,5 h drogi zobaczyliśmy nasz cel podróży, czyli wieżę transformacyjną charakterystyczną dla Skrzyczne. Na górze zastał nas tłum ludzi, ale znaleźliśmy miejsce na kocyk pod platformą widokową. Zobaczcie sami te widoki!

Schodząc wzdłuż stoku, niebieskim szlakiem napotkaliśmy po prawej stronie polanę, skąd startowały paralotnie. Niesamowity sport, odważni ludzie, ale raczej adrenalina nie w moim typie. Dalej szlak prowadził ostro w dół tak, jak w zimie prowadzi trasa narciarska. Po godzinie dotarliśmy do dolnej stacji kolejki i dalej w prawo wzdłuż drogi do centrum Szczyrku. Na koniec wpisu nasza propozycja jednodniowej wycieczki w góry. Korzystajcie! Dajcie znać, czy już byliście na Skrzycznem i podzielcie się wrażeniami. Do zobaczenia w górach!